In tegenstelling tot andere soorten, zoals tonijn of haaien, is de achteruitgang van zeeschildpadden niet alleen een kwestie van overexploitatie. Ze worden heen en weer geslingerd tussen twee milieus, het mariene en het terrestrische, en staan bloot aan de meeste vormen van druk die de mens op de oceaan uitoefent, van de kusten tot de volle zee: verstedelijking, overbevissing en bijvangst, aanvaringen, verontreiniging of zelfs de opeenhoping van plastic.
Het zeeschildpaddenprogramma van het Oceanografisch Instituut
In 2015 startte het Oceanografisch Instituut een groot programma rond zeeschildpadden: het boek Tortues marines, la grande odyssée, het spel S.O.S. Tortues, een initiatief Fête sans ballon. Dit werk met schildpadden was een gelegenheid om een opvangcentrum voor zeedieren in te wijden, een tijdelijke tentoonstelling in te richten en banden te smeden met mensen uit de praktijk.
Het Monegaskisch centrum voor de zorg voor mariene soorten (CMSEM) vormt het hart van ons nieuwe actie- en bewustmakingssysteem.
Hier zorgen ze voor grote zeenaalden, zeepaardjes… maar ook zeeschildpadden. Tot de meest voorkomende verwondingen behoren: verstrikking in netten of in afval van de zee, scheuren in het kopborststuk, inslikken van plastic of haken, enz.
Onze verzorgers, die gekwalificeerd zijn om met deze beschermde diersoorten om te gaan, werken samen met gespecialiseerde dierenartsen en de Franse en Europese netwerken van verzorgingscentra.
Dit is een gelegenheid om bij te dragen tot studieprogramma’s over de biologie van deze soorten, hun gedrag en hun milieu.